Farmaceuta onkologiczny jest jednym z członków zespołu terapeutycznego, bierze również udział w opiece paliatywnej, w tym psychologicznej.

Coraz szerzej wykorzystuje się doświadczenie farmaceutów podczas prowadzenia badań przesiewowych w kierunku chorób nowotworowych. Dla wielu pacjentów farmaceuta jest „lekarzem pierwszego kontaktu”, tym samym odgrywa bardzo ważną, a często niedocenianą, rolę w służbie zdrowia.

W lipcu 2010 r. powołano do życia Polskie Stowarzyszenie Farmaceutów Onkologicznych (PSFO). Celem Stowarzyszenia jest rozpowszechnianie zagadnień oraz propagowanie zdobyczy naukowych związanych z dynamicznie rozwijającą się farmacją onkologiczną.

Obecność farmaceuty onkologicznego w procesie leczenia pacjenta z chorobą nowotworową zaznacza się już od przyjęciu pacjenta do szpitala, kiedy współtworzy z resztą zespołu terapeutycznego plan farmakoterapii, a następnie weryfikuje nie tylko zalecenia (recepty) lekarza onkologa, ale również wyniki zleconych badań laboratoryjnych.

Weryfikacja recepty i badań laboratoryjnych powinna opierać się
na przeanalizowaniu dawek zapisanych leków, tak aby uwzględniały one potencjalne zaburzenia czynności
nerek i wątroby oraz obrazu morfologii krwi, sprawdzeniu możliwych interakcji i działań niepożądanych,
również tych występujących w przeszłości.

Przy wypisywaniu pacjenta ze szpitala farmaceuta onkologiczny powinien przeprowadzić z nim rozmowę na temat dalszego sposobu przyjmowania leków, stosowanej diety oraz wystąpienia możliwych działań niepożądanych, dobierając odpowiednie leczenie wspomagające, np. leki przeciwwymiotne.

Zgodnie z obowiązującymi standardami, a także Ustawą Prawo Farmaceutyczne w przygotowywaniu gotowych do użycia roztworów leków cytostatycznych może być zatrudniony wyłącznie personel fachowy, tzn. magister i technik farmacji w ramach swoich kompetencji zawodowych. Osoby te powinny posiadać odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w pracy w warunkach aseptycznych oraz powinny być przeszkolone w zakresie postępowania z substancjami niebezpiecznymi.